Nakakaiyak! Raffy Tulfo Bumuhos ang Luha sa Unang araw ng Burol ni Susan Roces | Humagulgol sa iyak

Manila, Philippines – Sa isang gabi ng pagdadalamhati at paggunita, naging saksi ang buong bansa sa emosyonal na eksena sa unang araw ng burol ng Reyna ng Pelikulang Pilipino, ang hindi malilimutang Susan Roces. Ngunit sa kabila ng inaasahang lungkot, isang tagpo ang tumimo sa puso ng milyon-milyong Pilipino—ang pagbuhos ng luha ni Senador Raffy Tulfo, na hindi napigilang humagulgol sa harap ng kabaong ng batikang aktres.

Ang Pagpanaw ng Reyna

Si Susan Roces, na may tunay na pangalang Jesusa Purificacion Levy Sonora-Poe, ay pumanaw noong Mayo 20, 2022 sa edad na 80. Kilala siya hindi lamang bilang isa sa pinakatanyag na artista sa kasaysayan ng pelikulang Pilipino kundi bilang isang ilaw ng tahanan, huwarang ina, at haligi ng moralidad sa mundo ng showbiz.

Ang kanyang biglaang pagpanaw ay nagdulot ng matinding lungkot sa kanyang pamilya, mga kaibigan, at higit sa lahat, sa milyon-milyong Pilipino na lumaki sa panonood ng kanyang mga pelikula at teleserye

Unang Gabi ng Burol: Lumuha ang Bansa

Ginanap ang burol sa Heritage Memorial Park sa Taguig, kung saan unti-unting dumating ang mga kilalang personalidad upang magbigay-galang. Kabilang sa mga dumalo sina Maricel Soriano, Helen Gamboa, Annabelle Rama, Eddie Gutierrez, Sheryl Cruz, at Ruffa Gutierrez.

Ngunit ang pinakanakaaantig na tagpo sa gabing iyon ay ang pagdating ni Raffy Tulfo, kilalang mamamahayag, tagapagtanggol ng masa, at noo’y bagong halal na senador. Sa harap ng kabaong ni Susan Roces, nakita si Tulfo na tahimik na nakatayo, hawak ang kanyang dibdib, bago unti-unting lumuhod at humikbi.

Raffy Tulfo: “Hindi lang siya Reyna ng Pelikula, kundi Reyna ng Puso ng Sambayanan”

Sa maikling panayam sa media pagkatapos ng kanyang pagdalaw, emosyonal na inilahad ni Tulfo ang kanyang paghanga kay Susan Roces. Aniya:

“Si Susan Roces ay isang institusyon. Sa panahon ng karahasan sa pelikula, siya ang liwanag. Sa mundo ng politika, naging ina siya sa mga Pilipino. Hindi siya kailanman lumihis sa tamang prinsipyo. Hindi ko siya personal na nakasama, pero bilang mamamayan, ramdam ko ang kanyang pag-aalaga sa bansa.”

Hindi raw niya mapigilang maluha, dahil ang pagkawala ni Roces ay tila pagkawala ng isang simbolo ng kabutihan sa lipunan.

Paghanga sa Ina ni Senadora Grace Poe

Dagdag pa ni Tulfo, ang pagiging ina ni Susan Roces ay hindi natatapos sa loob ng bahay, kundi umaabot sa bayan. Ipinagmalaki niya kung paanong pinalaki nito si Senadora Grace Poe, na kanyang hinangaan sa Senado.

“Kung ganito ang mga ina sa lipunan—matatag, may prinsipyo, may paninindigan—magiging maganda ang kinabukasan ng ating bayan.”

Panawaan ni Tulfo: National Day of Mourning at National Artist Recognition

Hindi rin nag-atubili si Tulfo na manawagan kay Pangulong Duterte na ideklara ang araw ng libing ni Susan Roces bilang isang “National Day of Mourning.” Ayon sa kanya, nararapat lamang na kilalanin ng bansa ang naiambag ni Roces sa kultura, sining, at moralidad ng sambayanang Pilipino.

Inirekomenda rin niya ang pagbibigay kay Roces ng posthumous National Artist award, bilang pagkilala sa higit anim na dekadang paglilingkod nito sa sining ng pelikula.

Susan Roces sa Alaala ng Bayan

Ang mga kwento tungkol kay Susan Roces ay hindi kailanman mawawala sa puso ng sambayanan. Isa siya sa mga artista na hindi nasangkot sa malalaking kontrobersya, at nanatiling matatag ang paninindigan sa kabila ng mga pagbabago sa industriya.

Sa kanyang buhay, ipinakita niya na puwedeng pagsabayin ang pagiging artista at pagiging mabuting tao. Siya ang “boses ng puso” sa mga panahong ang ingay ng showbiz ay napupuno ng tsismis at drama.

Pagtatanghal ng Bayan

Sa mga araw ng burol, libu-libo ang pumila upang magbigay galang—mula sa mga matandang humanga sa kanyang mga pelikula noong dekada ’60 hanggang sa mga kabataang nakilala siya bilang “Lola Flora” sa teleseryeng “FPJ’s Ang Probinsyano.”

Ang kanyang alaala ay buhay sa bawat eksena ng pelikula, bawat luha sa teleserye, at bawat ngiting iniwan niya sa entablado ng buhay.

Sa Likod ng Luha ni Raffy Tulfo, Ang Tinig ng Bayan

Ang pag-iyak ni Raffy Tulfo ay hindi lamang personal. Ito ay isang simbolo ng pagdadalamhati ng masa. Si Tulfo, na kilalang matapang, palaban, at walang takot sa pagharap sa mga isyu, ay natunaw sa harap ng isang babaeng minahal ng lahat.

Ang kanyang luha ay paalala na kahit ang pinakamatatag, ay naaantig ng alaala ng isang tunay na alamat.

Isang Paalam, Isang Pangako

Sa huling gabi ng burol, sa gitna ng katahimikan, isang mensahe ang iniwan ni Senadora Grace Poe:

“Sa mga naiwan ni Mama, huwag kayong malungkot. Sa bawat ngiti ninyo, naroon ang kanyang alaala. Sa bawat mabuting gawa, naroon ang kanyang hangarin. At sa bawat araw na tayo’y nagsusumikap maging mabuti, alam kong proud siya sa langit.”

Susan Roces, hindi ka namin malilimutan. Salamat sa lahat.

Kung gusto mo, maaari ko ring isalin ito sa English o dagdagan ng mga quotes mula sa fans. Sabihin mo lang anong direction gusto mo pa!